Bankowy Fundusz Gwarancyjny powołano z dniem 17 lutego 1995 roku. Wedle rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1994 roku o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, do funduszu muszą obligatoryjnie należeć wszystkie banki, komercyjne, jak też spółdzielcze. Każdy z nich powinien płacić określony procent ogółu aktywów ważonych ryzykiem. Gdy jakiś bank przeżywa trudności, może on prosić fundusz o udzielenie pomocy materialnej. Najważniejsze jest znaczenie funduszu jako zabezpieczenia małych depozytów. Kiedy upada bank, fundusz obiecuje wszystkim deponentom odzyskanie wkładów pieniężnych w 100% do równowartości 1 tys. ECU oraz 90% świadczeń do 5 tys. ECU. Zabezpieczenia obejmują kapitał depozytu oraz odsetki naliczane do chwili upadku instytucji finansowej. Wyższe depozyty są opłacane z produktu likwidacji bogactwa banku (oczywiście w proporcji do zachodzących, zazwyczaj nikłych, nadwyżek).
Zabezpieczenia lokat
W praktyce zatem Bankowy Fundusz Gwarancyjny zabezpiecza interesy drobnych deponentów, pełniących zasadniczą funkcję dla systemu bankowego, jego prosperowanie nie ma większego znaczenia dla firm i osób bogatych. Lokata bankowa nazywana jest też depozytem bankowym. Generalnie lokatę bankową możemy zdefiniować, jako sumę pieniędzy, którą konsument na bazie umowy przekazuje wybranej instytucji finansowej. Depozyt bankowy jest lokatą dokonywaną poprzez klienta wpłacającego pieniądze do instytucji finansowej. Lokatę bankową warto traktować, jako pożyczkę konsumenta dla banku w zamian za odsetki. Pierwsze lokaty polegały na deponowaniu złota w weneckich instytucjach finansowych. Osoba powierzająca złoto otrzymywała dokument stwierdzający ilość zdeponowanego złota. Był to inicjalny krok do powstania pieniądza w formie papierowej. Przy podpisywaniu porozumienia o lokatę instytucja finansowa zobowiązuje się do zwrócenia klientowi odsetek w zamian za sposobność gospodarowania jego środkami finansowymi. Instytucje finansowe w doskonały sposób udoskonaliły się w pośrednictwie finansowym. Biorą środki finansowe w przechowanie od jednych klientów, żeby móc identyczne środki pożyczyć odrębnym klientom. Zysk banku z podobnej operacji wynika z odmienności oprocentowania między wpłaconym depozytem, a kredytem.
Lokaty bankowe konsumentów
Banki potrzebują pieniędzy do przeprowadzenia innym operacji kapitałowych. Pożyczone od konsumentów środki inwestowane są na różnorodne inwestycje. Najczęściej prócz udzielanych kredytów pieniądze lokowane są na giełdzie, kupowane są obligacje skarbu państwa oraz inne inwestycje. Bez rozwiązań, jakim są lokaty, banki nie mogłyby finansować akcji kredytowej. To z kolei spowodowałoby powiększenie oprocentowania kredytów, a co za tym idzie, bardzo negatywnie odbiłby się na ogólnym prosperowaniu całej gospodarki. W związku z tym, lokaty bankowe pełnią bardzo ważną rolę w odniesieniu do wszystkich obszarów gospodarki. Lokaty w instytucjach finansowych zarejestrowanych na obszarze Polski objęte są zabezpieczeniami Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Generalnie możemy wyszczególnić 2 główne rodzaje depozytów: lokaty czasowe – są to pieniądze, które nie opłacają bieżącego funkcjonowania konsumenta. Głównym celem zakładania terminowych lokat jest zysk będący rezultatem oprocentowania na wyższym pułapie. Banki są skłonne uiścić więcej za środki pieniężne powierzone im na dłuższy okres, depozyty (wkłady) a vista – są to środki przechowywane na bieżących kontach oraz rachunkach bankowych. Atrybutem charakterystycznym tego typu rodzaju jest sposobność wypłaty środków w dowolnej chwili.. Ze względu na fakt, iż banki preferują lokaty czasowe, oprocentowanie na tego rodzaju depozytach jest niskie. W minionym czasie banki promują konta oszczędnościowe. Podobne depozyty są mocniej oprocentowane od wkładów a vista, z kolei niżej od lokat czasowych. Negatywną stroną kont oszczędnościowych są zamaskowane warunki będące w regulaminach wielu organizacji bankowych.